Latte Machiato, Americano, cappuchino, espresso, cortado….Het aantal koffietentjes is de laatste jaren geëxplodeerd. Iedereen heeft zijn eigen koffiemelange, barista of bereidingswijze. Ook in de Keizerstraat kunnen de koffieliefhebbers hun hart ophalen. Maar wie denkt dat dat iets van de laatste jaren is heeft het mis.

 

Van oudsher is de Keizerstraat een gezellige winkelstraat waar winkeleigenaren meestal boven hun winkel wonen: bakker, slager, kruidenier. Het zat er allemaal. En ze voorzagen in een vraag, want de meeste mensen hadden geen koeskast en moesten daarom elke dag weer de Straet door om hun boodschappen te halen. Maar dat boodschappen doen kon nog een ingewikkeld gedoe zijn, want Scheveningen is Kerkelijk en dat verdeelde het dorp. Wie rooms was kocht onder geen beding iets van een protestantse ondernemer en vice versa…. behalve als die ondernemer erg aardig was, dan zag je ‘t wel door de vingers.

 

Koos Biemand was zo iemand. Hij had een kruidenierszaak halverwege de Keizerstraat. De zaak stond vol met manden met erwten en kapucijners, weegschalen met zout en suiker en vooral toffees met een geel en rood papiertje erom, die Koos daarom ‘etter en bloed’ noemde. Maar het allermeest herinneren velen zich het zingen. Als je gemalen koffie wilde hebben moest je Koos helpen met malen. Bij een enorme koffiemolen met een  grote koperen bak begon Koos Biemand dan te zingen: Daar bij die molen, die mooie molen, daar woont een meisje waar ik zo van hou…